In onze rubriek ‘TextVast Toert’ laten we onze tekstschrijvers aan het woord. We crossen namelijk het hele land door om de mooiste verhalen op te halen. Maar wat is ons verhaal? Hoe ervaren wij al die verschillende avonturen? In deze rubriek vertellen we wat we allemaal meemaken. Dit keer: Eveline, die létterlijk het land door toerde. In een vrachtwagen nog wel.

‘We komen al snel tot de conclusie dat onze banen een belangrijke overeenkomst hebben: vrachtwagenchauffeur Mirjam én ik komen op plekken waar anderen niet vaak komen. Vandaag loop ik, Eveline, een dagje met haar mee. Dat vertaal ik naar een verhaal voor het magazine van Kuehne+Nagel, een logistiek bedrijf dat wereldwijd opereert. In de cabine van Mirjams vrachtwagen luister ik naar haar antwoorden op mijn vragen. Wát een passie heeft zij voor dit vak. Zelfs op haar vrije dag kan ze niet wachten om weer in de vrachtwagen te kruipen. Maar we hebben het ook over heel andere dingen: de liefde, familie, criminele chauffeurs in het buitenland, vreemde parkeerplekken… Tijdens een werkdag van 11 uur valt er tenslotte genoeg te vertellen.’

Meiden die rijden

‘Vandaag staan Eindhoven en Gestel op Mirjams planning. Op iedere plek waar ze haar spullen lost, komt het wel even ter sprake: het televisieprogramma ‘Meiden die rijden’. Ook ik begin er meteen over. Je ziet het tenslotte (nog) niet heel vaak: een vrouwelijke vrachtwagenchauffeur. Voor Mirjam is het programma echter niet herkenbaar. ‘Het zijn toch wat andere types die daaraan meedoen’, zegt ze voorzichtig.’

Zachtheid

‘Terwijl de kilometers onder onze voeten voorbijflitsen, vertelt Mirjam over haar werk in deze mannenwereld. ‘Vrouwen brengen een bepaalde ‘zachtheid’ naar de werkvloer. Met mij hebben mijn collega’s bijvoorbeeld andere, vaak persoonlijkere gesprekken. Die rol pak ik graag.’ Zelf wist ze al héél lang dat ze deze baan wilde uitvoeren. ‘Als kind speelde ik met speelgoedvrachtwagens, niet met poppen. En bij mijn vader in de vrachtwagen was ik dolgelukkig.’ Ik vraag Mirjam wat haar vader van haar baan vindt. Er verschijnt een grote glimlach op haar gezicht: ‘Die is apetrots’.’